Geri Dönüşümün Gizli Kahramanları: Atık Toplayıcıları

Atık toplayıcısı Nedim Akgün: Belki biz değerimizi bilsek başkaları da bilir ama bize öyle bir hak tanımıyorlar…

Ben sokakları severim. İyisiyle kötüsüyle…

İzmir Bornova’da yer alan İzmir Hurda Metal Geri Dönüşüm Alanı’nı ziyaret ediyoruz. Saat altı sularında geldiğimiz için ortalık bayağı yoğun. Birkaç atık toplayıcısı hemen yanımıza geliyor ve niye geldiğimizi soruyorlar. Biz de onlarla röportaj yapmak istediğimizi söylüyoruz ve aldığımız cevap, patronlarından izin almamız gerektiği oluyor. Hemen patronları Ahmet Bey’in yanına gidiyoruz ve iznimizi alıyoruz. Otuz beş yaşında, çakmak gözlü Nedim Bey, teklifimizi kabul ediyor ve röportaja koyuluyoruz.

—Neler topluyorsunuz? —Mukavva, karton, plastik, teneke, çelik ne bulursam topluyorum. —Günde kaç saat çalışıyorsunuz? —Sabah yedi gibi başlıyorum akşam yediye kadar. Aslında daha çok çalışırım ama patronun düzeni bu. Bana kalsa yirmi saat çalışabilir, çok seviyorum çalışmayı, çalışmayınca kötü oluyorum. —Neden kötü oluyorsunuz? —Düşünmek zorunda kalıyorum, sıkışıyorum. —Çalışırken düşünmüyor musunuz? —Düşünmemek için çalışıyorum. Sadece işime odaklanıyorum bir de Ahmet Kaya açıyorum zaman su gibi akıp geçiyor. —Kazancınız ortalama ne kadar? —Kartonun kilosu 20 kuruş. Her gün değişiyor bazen 50 bazen 70 lira. —Hangi bölgelere gidiyorsunuz? —Bornova’dan çıkmıyorum —Nerelisiniz? —Niğde’den geldim. —Ne zaman geldiniz, neden geldiniz? —Yirmi yaşındayken gelmiştim. İzmir’i merak ediyordum hep. Memlekette beni tutan bir şey yoktu, ailemle anlaşamazdık. —Evli misiniz? —Evliydim. Üç sene önce boşandık, boşanır boşanmaz ben de bu işe başladım. Bunları düşünmemek için. —Daha önce ne işle uğraşıyordunuz. —Ayakkabı boyuyordum. —Nerede kalıyorsunuz? —Burada kalıyorum küçük barakalar var ileride patron karşılıyor. —Yaptığınız işin tehlikeli yanları var mı? —Sağa sola bulaşmıyorum ben. Tek tehlikeli yanı mikroplar bence, hele ki şu dönemde. İlk başta çöp karıştırırken çok zorlanmıştım hemen hastalanırdım ama o ruhum da bedenim de zamanla alıştı herhalde. —Sokakta rahatsız olduğunuz konular var mı? —Ben sokakları severim. İyisiyle kötüsüyle. —Daha ne kadar bu işi yapmak istiyorsunuz? —Düşünmedim.

Devlette ne bekleyeyim, devlet beni görür mü ki ben devletten bir şey bekleyeyim.

—Her ne kadar illegal gibi görünse de topluma mal olmuş bir iş yapıyorsunuz. Devletten beklentileriniz var mı? —Devlette ne bekleyeyim, devlet beni görür mü ki ben devletten bir şey bekleyeyim. —Sizler aslında geri dönüşümün gizli kahramanlarısınız. Yaptığınız işin değerinin farkında mısınız? —Evet pelerinim eksik. Bir dahakine kırmızı bir örtü getir bana da sırtıma asayım. Farkında olsak ne olmasak ne. Belki biz değerimizi bilsek, başkaları da bilir ama bize öyle bir hak tanımıyorlar. Benimde hak peşinde koştuğum yok aslında. Ama sen değerini bil. Yaptığımı değil dediğimi yap. Nedim Bey’e samimi röportaj için teşekkür ediyoruz.

Haber: Yasemen Toğrul